Agaricus blazei Murill (nazywany w Japonii Himematsutake, w Chinach Ji Song Rohg, w Brazylii Cogumelo Piedade, pieczarka brazylijska, Agaricus brasiliensis) jest grzybem należącym do rodziny pieczarkowatych, pochodzi z Ameryki Południowej. Zbierali go głównie miestkańcy wiosek w okolicy Sao Paulo w pobliżu wioski Piedade. Grzyba używano nie tylko do potraw (jest bardzo smaczny, pachnie migdałowo), ale również stosowango go w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej. Po raz pierwszy został opisany przez mykologa W. A. Murilla w 1945 roku, jednak światu został zaprezentowany w 1960 roku, gdy T. Furomoto zauważył jego pozytywne działanie i wysłał grzyba do badań laboratoryjnych w Japonii. Do systemu botanicznego został wprowadzony dopiero w 1967 przez belgijskiego botanika Heinemanna. Dzięki wyodrębnieniu jego składu i testom, które następnie przeprowadzono, potwierdzono wpływ Agaricusa na organizm. Grzyb stał się bardzo popularny i obecnie hodowany jest komercyjnie na całym świecie. Największymi producentami Agaricusa są Japończycy.
Agaricus należy do rodziny Agariaceae (pieczarkowate). Grzyb ma brązowo-złoty łuszczący się kapelusz, według krórego nadano mu również nazwę – grzyb słoneczny. Kapelusz ma średnicę około 2-12 cm,noga ma podobna długość. Kapelusz młodych grzybów jest wypukły, ale później jest bardziej wyprostowany, jego końce są "rozstrzępione". Na spodniej stronie kapelusza młodych grzybów są jasne bazydiospory, natomiast na grzybach starszych czekoladowo-brązowe.