Auricularia (Auricularia polytricha, uszak bzowy, grzyb nazywany w Azji Yung ngo, Kikurage, Mokurage, w j. angielskim wood ear mushroom) jest grzybem jadalnym, posożytniczym. Owocniki Auricularii rosną głównie na zdrewniałych łodygach drzew i pniach drzew liściastych (klony, dęby, jesiony, bzy) i wytwarzają kępy. Auricularie można ją zbierać przez cały rok, nawet zimą, chyba że jest ona szczególnie mroźna. Swoja nazwę Auricularia zawdzięcza swojemu kszałtowi i konsystencji. Przypomina ludzkie ucho, małżowinę. Owocnik ma strukture galaretowatą, elastyczną, gumową,i moźe mieć drobne włoski na powierzchni. Owocniki są w kolorze brązowym w różnych jego odcieniach. Grzyb Auricularia jest często dodawany do azjatyckich potraw. Nie ma charakterystycznego grzybowego smaku ani zapachu, ale potrawie dodaje kolejny wymiar dzięki konsystencji tj. miękkie chrupnięcie. Auricularia nie jest tylko popularną potrawą, ale środkiem wykorzysytwanym np. w Tradycyjnej Medycyna Chińskiej. Zapiski potwierdzające stosowanie i celowa hodowlę Auricularii datują się na rok 600 n.e. Naukowo Auricularie opisał i sklasyfikował J. B. F. Bulliard, w 1789 roku, nadał jej nazwę Tremella auricula-judae. Dopiero w 1897 r. austriacki botanik R. Wettstein, przemianował Auricularię i zaklasyfikował do rodzinx Auriculariaceae.
Tradycyjne i sprawdzone
receptury nalewek
Kosmetyki pielęgnacyjne
dla naturalnego piękna