Hericium
Inne nazwy:
- j. czeski - korálovec ježatý
- j. japoński - yamabushitake
- j. chiński - hóu tóu gū
- j. łaciński - Hericium erinaceus
- j. polski – soplówka jeżowata
Zastosowanie testowane w praktyce:
-
wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu żołądkowo-jelitowego
-
wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego
-
wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego
-
wspiera utrzymanie prawidłowej harmonii psychiki
-
wspiera prawidłowy sen
Charakterystyka TCM:*
- Termika – neutralna
- Smak – słodki, nudny
- Tropizm – Śledziona, Żołądek, Serce (wg innych źródeł + Wątroba, Nerki lub wszystkie obiegi czynnościowe)
Działanie wedlug Tradycyjnej Medycyny Chińskiej:*
- wzmacnia Żołądek i reguluje jego Qi
- uzupełnia Śledzionę
- uspokaja Ducha Shen
- działa na wszystkie obiegi czynnościowe Zang Fu
Hericium, czyli soplówka jeżowata jest specjalnym grzybem podobnym do grzywy lwa i ma stosunkowo różne działanie.
W praktyce używam go w czterech sytuacjach.
Według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej grzyb Hericium ma stosunkowo różne działanie. W praktyce używa się go w czterech sytuacjach. Po pierwsze jest bardzo dobry w różnych stanach, które medycyna chińska opisuje jaki Gorąco w Żołądku. Grzyb Hericium ma zdolność do harmonizacji obiegu czynnościowego Żołądka. W tym celu lepiej jest go używać w postaci proszku, a nie ekstraktu. W ofercie MycoMedica jest jedna mieszanka zawierająca Hericium w postaci proszku.
Na zakończenie warto podkreślić, że, soplówka to bardzo smaczny grzyb, jeżeli jest podawany jako potrawa. Patrz Przepisy.
W praktyce używam go w czterech sytuacjach.
Według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej grzyb Hericium ma stosunkowo różne działanie. W praktyce używa się go w czterech sytuacjach. Po pierwsze jest bardzo dobry w różnych stanach, które medycyna chińska opisuje jaki Gorąco w Żołądku. Grzyb Hericium ma zdolność do harmonizacji obiegu czynnościowego Żołądka. W tym celu lepiej jest go używać w postaci proszku, a nie ekstraktu. W ofercie MycoMedica jest jedna mieszanka zawierająca Hericium w postaci proszku.
Drugi obszar, w którym medycyna chińska stosowała Hericium to wzmocnienie Umysłu i Ducha Shen. Stosowały go osoby starsze i studenci.
Hericium stosowany był także w medycynie chińskiej w celu harmonizacji psychiki.Na zakończenie warto podkreślić, że, soplówka to bardzo smaczny grzyb, jeżeli jest podawany jako potrawa. Patrz Przepisy.
*Sformułowania zapisane dużą literą to terminy z zakresu Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, które mogą mieć inne znaczenie niż podobne terminy wykorzystywane w medycynie zachodniej. Przykładowo Żołądek w rozumieniu TCM to cały obieg czynnościowy związany z trawieniem i przemianą materii, a nie określenie konkretnego narządu anatomicznego. Z kolei pojęcie takie jak „Qi” lub „Esencja” w ogóle nie występują w medycynie zachodniej i nie mają tam swojego odpowiednika.
Krótki opis
Hericium erinaceus (soplówka jeżowata, j. japoński Yamabushitake, j. chiński Hou Tou Gu, j. angielski Lion´s Mane). Nazwę czeską i angielską otrzymało Hericium ze względu na kształt swoich owocników. Przypomina koral morski lub grzywę lwa. Owocniki są duże około 7-15 cm, ale mogą być znacznie większe, do 40 cm. Owocniki są puszyste, a na spodzie są "rozstrzępione" ze zwisami, które są podobne do kolców. Hericium rośnie na pokaleczonych drzewach liściastych i na pniach, zwłaszcza na obszarach półkuli północnej. Możemy zatem znaleźć miejsca w Europie, Azji i Ameryce Północnej.
Hericium jest grzybem jadalnym i bardzo smacznym. Jest wykorzystywany w gastronomii azjatyckich narodów. Nie jest tylko potrawą, ale również składnikiem wykorzystywanym w medycynie tradycyjnej w Azji, w tym również w Chinach. Grzyb ten znany był również Indianom Północnoamerykańskim, istnieją dowody, że nosili proszek stale przy sobie i wykorzystali jego właściwości do leczenia otwartych ran, zwłaszcza do dezynfekcji i zatrzymania krwawienia. "Naukową" dokumentację grzyba wykonano dopiero w XVIII wieku. Zrobiło to dwóch mykologów, pierwszym był Francis J. B. F. Bulliard, który nadał mu nazwę Hydnum erinaceus, a swoją obecną nazwę Hericium otrzymało od Ch. H. Persoona w 1797 roku.
Wiedza o właściwościach grzyba rozprzestrzeniła się szybko i dlatego zaczęto go badać naukowo. Istnieje wiele badań, testów, które potwierdzają skuteczność Hericium. W rezultacie zapotrzebowanie na ten produkt wzrosło, dlatego zaczęto go hodować komercyjnie.
Hericium jest grzybem jadalnym i bardzo smacznym. Jest wykorzystywany w gastronomii azjatyckich narodów. Nie jest tylko potrawą, ale również składnikiem wykorzystywanym w medycynie tradycyjnej w Azji, w tym również w Chinach. Grzyb ten znany był również Indianom Północnoamerykańskim, istnieją dowody, że nosili proszek stale przy sobie i wykorzystali jego właściwości do leczenia otwartych ran, zwłaszcza do dezynfekcji i zatrzymania krwawienia. "Naukową" dokumentację grzyba wykonano dopiero w XVIII wieku. Zrobiło to dwóch mykologów, pierwszym był Francis J. B. F. Bulliard, który nadał mu nazwę Hydnum erinaceus, a swoją obecną nazwę Hericium otrzymało od Ch. H. Persoona w 1797 roku.
Wiedza o właściwościach grzyba rozprzestrzeniła się szybko i dlatego zaczęto go badać naukowo. Istnieje wiele badań, testów, które potwierdzają skuteczność Hericium. W rezultacie zapotrzebowanie na ten produkt wzrosło, dlatego zaczęto go hodować komercyjnie.
